Ścieżki kariery zawodowej – którą wybrać?

Każdy młody człowiek po zakończeniu edukacji staje przed ciężkim wyzwaniem, jakim jest zdobycie pracy odpowiadającej jego kwalifikacjom, umiejętnościom i zainteresowaniom. Często napotyka ogromne trudności w znalezieniu dobrej pracy i pierwsze miesiące spędza na nieustannym przeszukiwaniu internetowych portali z ogłoszeniami i  chodzeniu na rozmowy kwalifikacyjne do przeróżnych miejsc. Każdy też musi zadać sobie pytanie dotyczące tego, któremu rodzajowi pracy chciałby się poświęcić w przyszłości- czy ma to być kariera w korporacji, czy też w tak zwanym sektorze publicznym. Obie z tych ścieżek różnią się między sobą m. in. Źródłem finansowania i możliwościami rozwoju. Kariera w poszczególnych sektorach posiada nieco odmienną specyfikę.

Sektor publiczny, czyli na tak zwanym „ państwowym garnuszku”

     Na sektor publiczny składa się cała administracja rządowa, czyli ministerstwa, urzędy centralne, wojewódzkie, oraz samorządowa, czyli sejmiki wojewódzkie, rady powiatów, gmin, urzędy marszałkowskie, urzędy miast i gmin, jak również samorządowe jednostki kulturalne i edukacyjne i oczywiście urzędy pracy. Wszystkie urzędy charakteryzuje sztywna struktura i zhierarchizowane stanowiska pracy. Zatrudnieni w urzędach nie tylko wykonują zwykłą i monotonną pracę biurową, gdyż coraz częściej poszukiwani są też pracownicy będący specjalistami np. w dziedzinie IT, co ma związek w informatyzacją sektora publicznego. Karierę w urzędach rozpoczynają również te osoby, które posiadają doświadczenie i umiejętności w pozyskiwaniu funduszy unijnych. W związku z tym, pracę w urzędach wykonują osoby zarówno z średnim wykształceniem, jak i osoby z wykształceniem wyższym oraz różnymi umiejętnościami i kwalifikacjami.  Awans wewnątrz danej firmy jest ograniczony bez względu na to, jaki rodzaj stanowiska pełni dana osoba. Już na początku sama procedura naboru na określoną posadę związana jest z wieloma formalnościami. Kandydat musi spełniać określone wymagania, a urząd nie przewiduje żadnych możliwości negocjacji w sprawie warunków pracy czy też zarobków. Jeśli chodzi o możliwości awansu, są one również dosyć ściśle określone. Pracownik musi wykazać się odpowiednim stażem pracy oraz uczestniczyć w konkursach na dane stanowisko np. kierownicze. W kwestiach finansowych, średnie zarobki w sektorze publicznym są o kilkaset złotych wyższe od pensji w sektorze prywatnym. Możliwość przyznania pracownikom premii lub dodatku do pensji jest również uwarunkowana określonymi procedurami. Pracując w urzędach nie osiągniemy raczej bardzo wysokich zarobków, ale będziemy mieć pewność, że pensja będzie wpływała regularnie na nasze konto. 

Sektor prywatny, czyli „prywaciarze” i korporacje

      W skład firm tworzących sektor prywatny wchodzą podmioty gospodarki, które znajdują się w rękach prywatnych. Decydując się na karierę w tym sektorze, należy rozróżnić przedsiębiorstwa małe, średnie oraz duże korporacje.

Małe firmy zapewniają miejsca pracy i dobre zarobki, ale z kolei nie zapewniają możliwości awansu. Są to jednak miejsca na dobre rozpoczęcie kariery zawodowej poprzez zdobywanie cennego doświadczenia. Nowy pracownik zdobywa praktykę i staż pracy, który umożliwi mu później zatrudnienie się w na stanowisko w większej firmie. Nieco inaczej wygląda sytuacja w przypadku dużych przedsiębiorstw, gdzie zatrudnia się w sumie kilkudziesięciu lub kilkuset pracowników. Z jednej strony bowiem sektor prywatny daje angaż osobom w różnych branżach i żywo reaguje na najnowsze trendy na rynku pracy. Z drugiej strony zatrudniona osoba nie posiada żadnej gwarancji utrzymania na dłużej danej pracy. Nowi pracownicy mają jednak szanse na awans wewnątrz firmy lub na rozwój kariery związany ze stałym podnoszeniem swoich kompetencji, kwalifikacji i umiejętności. Korporacja często oferuje również rozmaite szkolenia i świadczenia dodatkowe w postaci samochodu służbowego czy opieki przedszkolnej dla dzieci. Praca w korporacji jednak ma też swoje minusy w postaci zatracenia się w wirze kariery, co skutkuje pracoholizmem, wypaleniem zawodowym czy brakiem czasu dla rodziny. Dzieje się tak dlatego, iż tak zwane elastyczne godziny pracy zamiast sprzyjania pogodzenia życia prywatnego z zawodowym, sprowadzają się często do przesiadywania w pracy po godzinach. Lojalność, której wymaga się od pracownika skutkuje często nadmiernemu oddaniu się sprawom firmy.

     Jak widać, każda z wymienionych ścieżek kariery posiada swoje plusy i minusy. W sektorze publicznym trudniej o awans. Karierę rozpoczyna się od najniższego szczebla, a awansują jedynie osoby z określonym wysokim stażem pracy. Ciężej również się przekwalifikować czy zmienić profil swojej kariery. W firmach prywatnych z kolei łatwiej jest o zmianę stanowiska, a dyrektorami mogą zostać również osoby z zewnątrz, o ile wykażą się właściwymi kwalifikacjami. Najlepszym rozwiązaniem w tej sytuacji jest wybranie takiego pracodawcy i taki typ ścieżki kariery zawodowej, jaki najbardziej odpowiada naszemu usposobieniu.

 Źródło: http://zielonalinia.gov.pl/default.aspx?docId=3962&newsId=38519&templId=76&catId=32